ஒரு பெரும் போதை! - Mano Red

>>> "தம்பீ... ஒரு உதவி..."

சொல்லுங்க, என்ன?

>>> "கொத்தனார் வேலைக்காக வந்தேன்,
10நாளா வேலை இல்ல, சாப்ட்டு ஒரு வாரம் ஆச்சு..."

சரி. அதுக்கு நான் என்ன செய்யணும்?

>>> "ஏதாச்சும் கொடுத்தா, அம்மா ஹோட்டல்ல சாப்பிட்டுக்குவேன்."

ஓ... யார் கூட வந்தீங்க? எங்க தங்கியிருக்கீங்க?

>>> "எங்க ஊர்ல, நான் பெரிய கொத்தனார். இங்க வேலை தேடி வந்தேன் கெடைக்கல,
பிள்ளைகளும் வீட்ல சேத்துக்கல, எனக்கு ஏதாவதுன்னாகூட கேக்க யாருமில்ல."

அய்யோ! இந்தாங்க, இத வச்சுக்கோங்க.

>>> "நீ நல்லாருக்கணும் தம்பி"

ம்ம்ம்... ம்ம்ம்...

(ஒரு பெரும் போதை எனக்குள் ஏறுவதை உணர முடிந்தது)

இரண்டு அடி நடந்தபிறகு திரும்பி வந்தார்.
>>> "நீ, நல்லாருப்ப தம்பி"

(அவர் சொன்னதெல்லாம் உண்மையோ, பொய்யோ?! என்னால் செய்ய முடியும் சிறு உதவிக்கு இத்தனை கேள்விகள் அவசியமற்றதாக இருந்தாலும், ‘யாருக்கும் எந்த உதவியும் செய்யமாட்டேன்’ என்று முகத்தைச் சட்டெனத் திருப்பும் மனநிலை, சில கேள்விகளுக்குப் பிறகு, ‘உதவிசெய்யலாம்’ என்ற நிலைக்கு மாறிவிடுகிறது.) இது, பாத்திரம் அறிந்து இடுவது அல்ல, கதாபாத்திரம் அறிந்து இடுவது!